Tuesday, September 3, 2019

रविवारच्या सकाळचे साक्षात्कार

१) आपण वयाच्या मानाने कितीही तरुण दिसत असलो आणि हसतमुख असलो तरी विशेष फरक पडत नाही. याउलट ज्यांच्याकडे कुत्रे असतात ते स्वतः कितीही बेढब दिसले तरी ललना त्यांच्याशी बोलायला तयार असतात. (आता कुत्रे पाळले पाहिजेत, तरंच काहीतरी होऊ शकेल.)

२) हेडफोन लावून 'वृक्षवल्ली आम्हा सोयरी वनचरे' ऐकत जाताना स्वतःही मोठमोठ्याने म्हणत गेलं की तीच उदात्त भावना वृक्षवल्लींच्या मनात येणं अशक्य असतं. (बरंय मला माझी गायनी कळा किती धन्य आहे ते माहिती आहे. नाहीतर कित्येक अरण्यं उजाड होण्याचं प्रमुख कारण केवळ 'आनंद तिथे चालायला जायचा', असं भूगोलाच्या भावी पुस्तकात छापलं असतं)

३) MIB चं तिकिट काढलंय हे कळल्यावर माझ्याजवळच्या मोठ्या लेकाने मला लगेच हॅपी फादर्स डे असं सांगितलं. आणि हे माझ्यापासून दूर असलेल्या धाकट्या लेकाला कळल्यावर त्यानेही हॅपी फादर्स डे म्हणण्यासाठी फोन केला आणि मला पितृकर्तव्याची जाणीव करून दिली. (बरंय धाकट्याने गीतरामायण ऐकलं नाहीये. नाहीतर 'माझ्याविण एम् आय बी कसा पाहतो' हे गाणं ऐकवलं असतं)

४) आदल्या रात्रीच हॉटेलात जेवून आलेलो असलो तरी सकाळी चालून झाल्यावर बाहेर नाष्टा करायला जाऊया असं म्हटलं की बायको 'दिवाळी दिवाळी आली', 'लख लख चंदेरी तेजाची' वगैरे गाणी एकाचवेळी म्हणू लागते. (पुढच्या वेळी वटसावित्रीच्या दिवशी सकाळी सहकुटुंब चालायला जाणे, गेल्यास नाष्ट्यास बाहेर नेणे टाळले पाहिजे. चुकून प्रेमाच्या भरात तिने वटसावित्रीचं व्रत धरलं आणि चुकून यमाने तिचं म्हणणं मान्य केलं तर बिचारीला पुढचे सात जन्म दुसरा चॉईस रहाणार नाही. मी कितीही कठोर असलो तरी तिला पर्याय निवडायची संधी डावलण्याइतका निष्ठूर नाही)

No comments:

Post a Comment